“ეს რომ 80-იან წლეებში მომხდარიყო, სტუდენტების მხრიდან მრავალათასიან საპროტესტო ტალღას იხილავდა ხელისუფლება…”
გიორგი თევზაძე:- “ თუ ასე გაგრძელდა და არ გამოვფხიზლდით, არ დავიცავით ჩვენი ეროვნული ღირებულებები, იდენტობა, მამული, ენა, სარწმუნოება, კულტურული მემკვიდრეობა, არ გავუფრთხილდით ერთმანეთს, უფრო მეტად თუ არ გავაღრმავეთ საქართველოს ეროვნულ ინტერესებზე გათვალისწინებული საშინაო და საგარეო პოლიტიკა, შეიძლება ორმოცდაათი წლის შემდეგ უფრო მძიმე მდგომარეობაში ავღმოჩდეთ…
– “თუ ასე გაგრძელდა და არ გამოვფხიზლდით არ დავიცავით ჩვენი ეროვნული ღირებულებები, იდენტობა, მამული, ენა, სარწმუნოება, კულტურული მემკვიდრეობა არ გაუფრთხილდით ერთმანეთს, და არვიზრუნეთ ეთნიკურ ქართველებზე ვინც ცხოვრობს საქართველოს ფარგლებს გარეთ, თუ პრიორიტეტად არ ვაქციეთ ქვეყანაში ადვოკატის როგორც საპროცესო მხარის როლის გაძლიერება და სამართლიანი სასამართლოს დამკვიდრება, ამასთანავე უფრო არ გავაღრმავეთ საქართველოს ინტერესებზე გათვალისწინებული საშინაო და საგარეო პოლიტიკის გატარება, შეიძლება ორმოცდაათი წლის შემდეგ უფრო მძიმე მდგომარეობაში ავღმოჩდეთ!
უდავოა, რომ ჯერ ჩვენშივე უნდა გავაცნობიეროთ პატრიოტული გრძნონები , ქვეყნის სიყვარული და მომავალზე ზრუნვა, მომავალი თაობის სწორი პატრიტული აღზრდა და მომავალი თაობებისადმი სწორი განათლების მიცემა, ოჯახის სიწმინდის დაცვა და სამშობლოსადმი თავდადება , ამის არაერთი შესანიშნავი მაგალითია გვქონია საქართველოს ისტორიაში… თუნდაც შეგვიძლია გავიხსენოთ, უახლესი ისტორიული ფაქტი შინდისის გმირების თავდადება 2008 წლის აგვისტოში რუსეთ – საქართველოს ომის დროს როცა რუსეთი შემოიჭრა საქართველოში და განახორციელა სამხედრო ინტერვენცია, ამასთანავე მნიშვნელოვანია ჩვენი ეროვნული ღირებულებებისა და კულტურული მემკვიდრეობის დაცვა და გაფრთხილება, რომელიც მომავალი თაობებისათვის ღირებულს წარმოადგენს , არადა ეს ყველაფერი მხოლოდ ჩვენს აზროვნებაზე თვითშეგნებასა და გულზე გადის… როდესაც ჩვენი ეროვნული ღირებულებებისა და კულტურული მემკვიდრეობის დაცვაზე მსჯელობთ უნდა ავღნიშანოთ, რომ ამ თვალსაზრისით საკმაოდ საგანგაშო მდგომარეობა გვაქვს როგორც წინა ხელისუფლებამ ასევე ახალმა ხელისუფლებამ (2012 წლის შემდეგ)ამ კუთხით შეიძლება ითქვას არასახასრბიელო და პოზიცია და ხედვა გმოავლინა მაგალითად წინა ხელისუფლებამ (მიშა სააკაშვილის მართველობის პირობებში ) ხელისუფლებამ არ გაითვალისწინა სპეციალისტების პოზიცია და ბაგრატის ტაძარი თავისი „არქიტექტორული ხედვით და პროექტით „ გადააკეთა“ რაც საქართველოს დიდი ზიანი მიაყენა რამაც გაიწვია ბაგრატის ტაძარი იუნესკოს ნუსხიდან ამოღება, ასევე უნდა აღინიშნოს, რომ 2012 წლის მერე ახალი ხელისუფლების პირობებში კულტურული მემკვიდრეობის საგანძური საყდრისი ხელისუფლების მიერ ლოილური დამოკიდებულებით და მხარდაჭერით საყდრიში მომუშავე კერძო-კომპანიის მირ ფეთქებული იქნა საყდრისი რითაც ქართველ ხალხს და მომავალ თაობას დაუკარგეს ეს ისტორიული მნიშვნელობის საგანძური იქ არსებული ოქროს და სხვა ძვირადღირებულ მადნეულის საბადოზე რომ არაფერი ვთქვათ რომელზეც უცხოელი მეცნიერები მიუთითებდნენ თავის კვლევებში.
ასევე არ შეიძლება არ გავიხსენთ ხელისუფლების წარმომადგენელთა „ღვაწლიც „საყდრისთან” მიმართებაში, კერძოდ, 2013 წლის 5 ივლისს საქართველოს, კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრის ბრძანებით№3/108 ობიექტს გაუუქმდა ძეგლის სტატუსი, ამასთანავე 2013 წლის 10 ივლისს, საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულებით №563 ობიექტს გაუუქმდა ეროვნული კატეგორია, 2013 წლის 7 ოქტომბრის საქართველოს მთავრობის განკარგულებით №1436 ობიექტს გაუუქმდა არქეოლოგიური ზონა. დღეს კი კერძო კომპანიის ხელშია…
ალბათ მომავალი თაობის თვალის ასახვევად საყდრისის სურათების მუზეუმის აშენებას სთავაზობენ საზოგადოებას- არის აქ ლოგიკა…. ასეთი მიდგომა სასაცილოა სატირელი რომ არ იყოს… სამწუხაროდ ადვილი შესაძლებელია დიდი ალბათობით არ არის გამორიცხული ასეთივე ბედი გაიზიაროს ახლა უკვე სხვა ისტორიულმა ძეგლმაც თუ ხელისუფლება ასევე არაადეკვატურად და ზერელე დამოკიდებულებას გამოიჩენს სხვა ისტორიული ძეგლის მიმართ რომელიმე კერძო კომპანიის დაინტერესების შემთხვევაში რისი მაგალითიც საყდრის წარმოადგენს …
ეს რომ ოთხმოციან წლეებში მომხდარიყო, მთელი ქართველი სტუდენტი ახალგაზრდობის მხრიდან მრავალათასიანი საპროტესტო ტალღას იხილავდა ხელისუფლება როგორც ეს დავით გარეჯის გადასარჩენად იყო და რომლის ერთ-ერთი მონაწილეც მე ვიყავი, როგორც სჩანს ათეულობით განვლილ წლეებთან ერთად იცვლება ახალგაზრდობის გარკვეულ ნაწილშიც განწყობილება და პრიორიტეტებიც რადგანაც საყდრისის დასაცავად ათეულობით ახალგაზრდამ დააფიქსირა თავისი პროტესტი დარგის სპეციალისტებთან და საზოგადოების ნაწილთან ერთად, ხოლო როგორი გასაოცარიც არ უნდა იყოს მარიხუანას დეკრიმინალიზაციისათვის ასობით ახალგაზრდა გამოვიდა ქუჩაში……, ამასთანავე მოსახლეობისა და ხელისუფლების მხრიდან სათუთ დამოკიდებულებას მოითხოვს რაც სახელმწიფოს და ქართველ ერს გაგვაჩნია ქართული მიწა, თითეული ჩვენთაგანის ვალდებულებაა ჩვენი წინაპრებისა და მომავალი თაობების წინაშე, გაუფრთხილდეთ თითეულ ქართული მიწის თითეულ მტკაველს და ვიზრუნოთ მისი დაცვისათვის, და ასევე გასათვალისწინებელია და მნიშვნელოვანია ქვეყანაში აგრალური სექტორის განვითარება და ამ მიმართულებით სახელმწიფო პროექტების განხორციელება რაც მიზნად უნდა ისახავდეს თითეული სოფლის აღორძინებას რომელიც ქვეყნის განვითარებისა და სიძლიერის წინაპირობას წარმოადგენს, დღეს საქართველო მსჯელობს ახალ კონსტიტუციის მიღებაზე თუმცა უკვე აღარავის უკვირს რამდენი პოლიტიკური გუნდი მოვიდა ხელისუფლებაში იმდენჯერ ქვეყანის საკანონმდებლო ორგანომ ახალი კონსტიტუციის პროექტი მივიღო ,აბა ამაში კი არ მივბაძავთ ამერიკელებს რომლებსაც ორასი წლის წინ მიღებული კონსტიტუციაში მხოლოდ რამდენიმე შესწორება შეიტანეს თუმცა ისიც უნდა ითქვას, რომ ამერიკაში თავის დროზე მომავალზე გათვლილი და გააზრებული კონსტიტუცია შეიმუშავეს ჩვენთან კი ყველა ხელისუფლება საკუთარ თავზე ცდილობს მოირგოს კონსტიტუცია და ამიტომაც აღარაფერის გვიკვირს,… თუმცა დღეს ისევ მიმდინარეობს მსჯელობა, როგორც პრეზიდენტის არჩევასთან დაკავშირებით, ასე სხვა მნიშვნელოვან საკითხებზე.
ჩემი აზრით ქვეყნის პრეზიდენტს უნდა ირჩევდეს არა პარლამენტი, არამედ მოსახლება და მას შესაბამისი ქვეყანაში გადაწყვეტილების ბერკეტები უნდა გააჩნდეს და მათშორის უნდა იყოს შექმნილი უშიშროების საბჭო, პრეზიდენტი მარტო ხელის მოწერის უფლება არ უნდა ქონდეს არამედ მასთან ერთად შესაბამისი ბერკეტებიც და პასუხიხსმგებლობაც , ამასთანავე მიმდინარეობს მსჯელობა ზოგიერთის მიერ უნდა ჩაიწეროს თუ არა საქართველოს კონსტიტუციაში უცხოქვეყნის მოქალაქეებზე ქართული მიწის გასხვისების აკრძალვა, თუმცა პირდაპირ უნდა აღინიშნოს, რომ არავითარი სამსჯელო ეს თემა არარის, თუ გვინდა, რომ საქართველოს სახელმწიფო არსებობდეს არა მარტო სახელწოდებით არამედ ტერიტორიულადაც და საქართველოს მოქალაქე საკუთარ სამშობლოში არ გადაიქცეს მესაკუთრიდან მოსამსახურე ერად.
ქართული მიწის გასხვისება უცხოელებზე უნდა აიკრძალოს რადგანაც გასათვალისწინებელია ჩვენი მცირე მიწიანობა და მოსახლეობის ეკონომიური სიდუხჭირე რაც დღეს ქვეყანაშია, ამასთან ერთად მნიშვნელოვანია რომ უნდა გამკაცრდეს უცხო პირებზე მოქალაქეობის მინიჭების პროცედურაც და მითუმეტეს იმისა რომ თუ უცხოელი მოქალაქე ქორწინებაში შევა საქართველოს მოქალაქესთან მას უნდა ქონდეს მიწის სარგებლობის უფლება და არა საკუთრების უფლება ქორწინებიდან მინიმუმ 10 წელი მაინც. ამასთანავე არავინ ეწინააღმდეგება უცხოეთიდან სოლიდურ ინვენსტიციებს შემოსვლას ქვეყანაში რაც დადებით გავლენას ახდენს ქვეყნის ეკონომიური და ბიზნესგარემოს განვითარებაზე, თუმცა ვიმედოვნებდით, რომ ინვესტიციები და საწარმოების შექმნა ხელს შეუწყობდა ადგილობრივი მაცხოვრებლებისათვის სამუშაო ადგილების შექმნას რაც უმეტეს შემთხვევაში ასე არ ხდება… (მხედველობაში მაქვს ადგილზე საწარმოების შექმნა, და არა ღამის კლუბ-ბარები და რესტორნები,რაც თითქმის ყველა ფეხის ნაბიჯზეა დაფუძნებული უცხოელი მოქალაქეების მიერ რაც საკმაოდ მომრავლდა თბილისში და სხვა ქალაქებშიც და რომლის კონტროლი ღამის საათებში საერთოდ არ მიმდინარეობს შესაბამისი სახელისუფლო სტრუქტურების მხრიდან ) უდავოა, რომ პირველ ყოვლისა ქვეყნის ეკონონომიური და მოსახლეობის სოციალურ პირობების გაუმჯობესებაზე რეალურად ხელისუფლება უნდა ფიქრობდეს და ზრუნავდეს სწორედაც ამ მიმართულებით უნდა გადადგას კონკრეტულ ნაბიჯები არა მოსახლეობაზე ვაუჩერების დარიგებით, ან წინასარჩევნოთ გათვლილ პიარ აქციებზე, არამედ თითეულ რაიონში, ქალაქში, საწარმოების შექმნითა და ამუშავებით რაც გააჩენს სამუშაო ადგილებს და ხელს შეუწყობს თითეული ოჯახის სოციალური პირობების გაუმჯობესებას და აღარავინ იფიქრებს საქართველოს ფარგლებს გარეთ სამუშაო ადგილების მოძებნაზე სადაც მილიონზე მეტი საქართველოს მოქალაქეა წასული და იქიდან ინახავენ ოჯახებს, ხოლო საქართველოში ხელისუფლების მხრიდან საწარმოების და სამუშაო ადგილები შექმნაზე მარტო სურვილი კი არა პოლიტიკური ელიტის, პოლიტიკური გამოკვეთილი ნებაც სჭირდება რომელსაც ვერ ვხედავთ….
სამწუხაროდ მოსახლეობის აბსულიტური უმრავლესობა ქვეყანაში მძიმე ეკონომიური მდგომარეობის გამო დამოკიდებული გახდნენ ბანკებზე საიდანაც არებული აქვთ სხვადასხვა დანიშნულების სესხები რომლის წლიური სასეხო პროცენტი საკმაოდ მაღალია … რაზეც შეიძლება თამამად ითქვას, რომ მსოფლიოში საქართველო ბანკები გამოირჩევა როგორ საკმაოდ მაღალპროცენტიანი სესხების მატარებელი, რასაც ხელისუფლება სამწუხაროდ ჩვეული სიდინჯით უყურებს თუმცა უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ ზოგჯერ თოთქოსცდილობს გადადგას გარკვეულ ნაბიჯები ამ კუთხით რაც ითვალისწინებს მოსახლეობის ინტერესებს მაგრამ ეს იმდენად უმნიშვნელოა, რომ საერთო ჯამში რეალურ შედეგს ნაკლებათ იძლევა, და მოსახლეობას ვისაც ბანკების თუ მიკროსაფინანსოების სასესხო კრედიტები აქვს აღებული საბოლოვო ჯამში მძიმე მდგომარეობაში რჩებიან და უმეტესობა ღია ცის ქვეშ რჩება უმწეო მდგომარეობაში….ხოლო როცა საქართველოს მოსახლეობის აბსულუტური მოსახლეობა მძიმე ეკონომიურ სიდუხჭირეს განიცდის რაც გამოწვეულია სხვადასხვა ფაქტორებით მათ შორის ხელისუფლების არასწორი ეკონომიერი პოლიტიკის გატარებით ხოლო საქართველოს საგარეო ვალები კი ყოველ წელს კოლოსალურად იზრდება რაც მომავალში მძიმე კაბალურ პირობებში ჩააყენებს საქართველოს უფრო სწორად ჩვენს მომავალ თაობას… ამოტომაც აღნიშნავენ საზოგადოების ნაწილი პირად საუბრებში, რომ როცა ქვეყანას ბანკირები, და მილიონერები, მართავენ და საქართველოს პარლამენტში მილიონერები იღებენ კანონებს, როცა სახელმწიფო ადმინისტრაციულ სტრუქტურებში ადგილი აქვს საკადრო პოლიტიკის გატარებისას ნეპოტიზმს რაც ზოგიერთ შემთვევაში სახეზეა არაპროფესიონალური დამოკიდებულება მოქალაქის პროლემისადმი ეს უკვე საზოგადოებაში სამართლიან გულისწყრომას და იმედგაცრუებას იწვევს, ხოლო შემდეგ ჩვეულებისამებრ პოლიტიკური ძალების მხრიდან რომელ ჯგუფსაც არ უნდა წარმოადგენდეს იგი მათი წინასაარჩევნო დაპირებებით და კეთილი სურვილებით ძნელია რაიმე შედეგი დადგეს…
აგრეთვე უმნიშვნელოვანესია ქვეყანაში დემოკრატიული ღირებულებების დამკვიდრებისათვის სამოქალაქო უფლებების დაცვის და მათ შორის ყველა სოციალური ჯგუფის სოციალური უფლებების უზრუნველყოფისათვის, ამასთანავე დემოკრატიული ღირებულებების დამკვირებისათვის ხელისუფლებამ ყველაფერი უნდა გააკეთოს და იზრუნოს ქვეყანაში ადვოკატის როგორც საპროცესო მხარის როლის გაძლიერებისათვის საკანონმდებლო დონეზე და დამოუკიდებელი სასამართლოსა და სამართლიანი მართლსაჯულების განვითარებისათვის , მოსამართლე უნდა წარმოადგენდეს მიუკერძოებელ არბიტს რომლისთვის ამოსავალი უნდა იყოს მხოლოდ და მხოლოდ კანონი და ობიექტურობა, ამასთანავე ქვეყანაში სამწუხაროდ როგორც საზოგადოების მხრიდან ასევე სამოქალაქო სექტორის წარმომადგენლებისაგან მაღალ შეფასებას არ იმსახურებს იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მიერ გაწეული მუშაობა, რაც ასევე ზოგიერთი მოსამართლეების მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებების ხარვეზიანობაზეც მიუთითებს განსაკუთრებით მხედველობაში მაქვს ადმინისტრაციულ და სამოქალაქო საქმეები, ხოლო სისხლის სამართლის მართლსაჯულების მიმართულებით საკმაოდ გაუმჯობესდა სასამართლოს დამოუკიდებლობის ხარისხი რაც დადებით შეფასებას იმსახურებს … თუმცა ქვეყანაში სამართლინი მართლსაჯულების მიმართულებით კიდევ ბევრი რამ არის გასაკეთებელი და შესაბამისი რეფორმებია გასატარებელი.
ხელისუფლების ერთ-ერთ მთავარ პრიორიტეტს უნდა წარმოადგენდეს, ომის ვეტერანებზე სათანადო , რაც პირველ რიგში ვეტერანთა სოციალური პირობების გაუმჯობესებაში უნდა მდგომარეობს როგორც ხელისუფლებების მიდგომები და განვლილი პრაქტიკა გვიჩვენებს ნებისმიერ ხელისუფლებას ვეტერანები ძირითადათ წელიწადში ერთხელ ახსენდებათ ისიც 9 მაისს საპიაროდ, როდესაც სახელმწიფო შესაბამისი დახმარებებისა და ყურადღების გარეშე ჰყავს დატოვებული ქვეყნის წინაშე ღვაწლმოსილი ვეტერანები, საინტერესოა რითი უნდა აიხსნას ასეთი დამოკიდებულება ხელისუფლების მხრიდან, ან ხელისუფლება რა მაგალითს აძლევს ჩვენს მომავალ თაობებს ასეთი დამოკიდებულებით, იმ პირობებში როცა ქვეყნის 20%-ზე მეტი ოკუპირებულია რუსეთის მიერ. რაც რომ ხელისუფლებამ საერთაშორისო ინსტიტუტებთან ერთად უფრო უნდა გააქტიუროს თავის ძალისხმევა დეუკუპაციის პროცესის მიმართულებით აფხაზეთსა და სამაჩაბლოსთან მიმართებაში, დღესდღეობით მიმდინარეობს ოკუპანტი რუსეთის მხრიდან სისტემატიურად საქართველოს მიმართ აგრესია, ცრუ ბრალდებები, და მცოცავ ანექსია და ოკუპაციას , ეს იმდროს როცა მეოცე საუკუნის დასასრულს ცივილიზირებული მსოფლიომ დაითანხმა რუსეთი უარი ეთქვა გერმანიის გამყოფი კედელზე და გაერთიანა გერმანია, ოკუპანტმა რუსეთმა ეს ნაცადი ხერხი უკვე ოცდამეერთე საუკუნის სასაწყისში საქართველოში გადმოიტანა და საუკუპაციო ზოლს და მავთულხლართები გააბა და თანდათანანობით აფართოებს საუკუპაციო ზოლს , ამ დროს ასეთ სახელმწიფოს რომელსაც რუსეთი ჰქვია უდიდესი პრეტენზია გააჩნია მსოფლიოში როგორც დიდ და ძლიერი სახელმწიფოსი და როგორი ცინიკურიც არ უნდა ჟღერდეს ფუნდამენტალურ უფლებებზეც კი საუბრობს საერთაშორისო ტრიბუნიდან… პარალელურად პატარა თავისუფალ საქართველოს ებრძვის როგორც არ უნდა შევხედოთ რაოდენ დამამცირებელია ესეთი ქმედება ოკუპანტ რუსეთისათვის თუმცა ოკუპანტი იმიტომაც არის ოკუპანტი, რომ მას პასუხისმგებლობის გრძნობა თავისუფალი სამყაროსა და მეზობლების მიმართ არ გააჩნია, თუმცა გარკვეული პოლიტიკური თუ საზოგადოების ჯგუფები გამოთქვავენ მოსაზრებას , რომ საქართველომ კარგი იქნება თუ დაიწყებს დიალოგს რუსეთან, აღნიშნულ პოზიციას არ ეთანხმება საზოგადოების მაწილი , თუმცა ჩემის აზრით ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდინარე უნდა ესაუბრო ყველას თუნდაც თავად ეშმაკსაც კი, თუ ქვეყნის ინტერესები მოითხოვს ამას, მაგრამ რუსეთან დაილოგი უნდა გაიმართოს როდესაც დაიწყება რეალურად ორი ქვეყნის შორის ურთიერთ ნორმალიზაცია, და საუკუპაციო ხაზთან ბორდელიზაცია და რეალურად ამის შემდეგ სხვა დონეზე თუნდაც დიალოგის რეჟიმში გადასვლა უფრო გასაგები იქნება, ჩვენს გვაქვს არაერთი მწარე გამოცდილება რუსეთან ურთიერთობის და დიალოგის შემდეგ „შეთანხმების შესრულების“ ნაწილში, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ რუსეთან ხელშეკრულება ღირს იმდენი რამდენიც ის ფარატინა ფურცელია რომელზეც დაიწერება „ ხელშეკრულების თუ შეთანხმების“ ტექსტი… თუმცა ოკუპანტი რუსეთი მსოფლიო რუქაზე ტერიტორიული მოცულობით კი დიდია მაგრამ საქართველო მორალურად მასზე ასჯერ უფრო მაღლა დგას…. თავისუფალი სამყაროს ვალია დაიცვას საქართველო ოკუპანტისაგან არამარტო განცხადებებით, რეზოლოციებით, და ღრმა შეშფოთების გამოხატვით….
ამიტომაც, საქართველოს თავადვე უნდა გააჩნდეს და გაატაროს ქართულ სახელმწიფოს ინტერესებიიდან გამომდინარე გაწონასწორებული საქართველოს ეროვნულ სახემწიფოებრივი ინტერესებზე მორგებული საგარეო პოლიტიკური კურსი გარე ფაქტორების გათვალისწინებით, საქართველომ თავად უნდა ისწრაფოდეს, რომ შექმნას ქვეყნის თავდაცვის უნარიანი სისტემები და ჰყავდეს პროფესიონალი ჯარი და ალბათ ამაში მაინც ამოუდგება მხარში ვინც რეალურად საქართველოს მეგობარ და პარტნიორ სახელმწიფოებად მიაჩნიათ თავი, თუმცა როგორც ვხედავთ როგორც ამერიკას ასევე რუსეთს აქვს თავისი სტრატეგიული ინტერესები კავკასიაში ამიტომაც ამ ორი ბუმბერაზი სახელმწიფოს ინტერესებს არ უნდა შეეწიროს თავისუფლების მოყვარე ღვთიშობლისწილხვედრი ქვეყანა საქართველო, საქართველო ღვთიშობლის წილხვედრი ქვეყანაა და თუ ჩვენ ილიას, ექვთიმეს, მერაბის, ზვიადის, და უფლის გზით ვივლით ფესვებ გადგმდგარ მუხა საქართველოს მუმლი ვერაფერს დააკლებს… და კვლავაც გაშლის თავის ძლიერი ტოტებს, და როგორც ილია ბრძანებდა – ჩვენივე თავი ჩვენვე უნდა გვეყუდნოდეს, და წარმოვადგენდეთ დემოკრატიული ქვეყნების სრულფასოვან წევრ ქვეყანას, როგორც სუვერენული დამოუკიდებელ სახელმწიფო.
