“ავსტრიის ელჩის აღვირახსნილ ინტერვიუსთან დაკავშირებით…”

2. ელჩს ის უნდა ერჩივნოს, თავისი ქვეყნის პოლიტიკას (საშინაოს და საგარეოს) მიხედოს და ევროპული სახელმწიფოების ტერიტორიების მიმტაცებელ, ყველა ევროპული ღირებულებების დამრღვევ და ფეხქვეშ გამთელავ სახელმწიფოსთან და მის ლიდერთან, მისი ქვეყნის მთავრობის ზედმეტად მჭიდრო ურთიერთობების მიზეზებში, შესაბამისად, ე.წ. დასავლურ ღირებულებებში გაერკვიოს.

3. საგარეო საქმეთა მინისტრის ადგილას გამოვაძახინებდი განმარტებებისთვის, მოადგილის ან დეპარტამენტის დირექტორის დონეზე. უფრო მწარე გადაწყვეტილებასაც მივიღებდი. გაკვეთილი იქნებოდა სხვებისთვის.

4. იგივე ეხება იტალიის ელჩსაც, თუ მანაც ჩადაუხვია რელსებიდან.

5. ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენს პრობლემებზე თვალები დავხუჭოთ, მაგრამ “ჯერ წესია საქმე და მერე საქმეა საქმე”.

ანუ, ჯერ სახელმწიფო და სუვერენიტეტია, ჯერ ელჩის საქმიანობის ფორმატია წესი და მერეა შიდა პოლიტიკა და პოლიტიკური ბრძოლა საქმე.